لغتنامه دهخدا
جثجاث . [ ج َ ] (ع اِ) موی بسیار. || درختی است تلخ و خوشبوی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). سبرم دشتی . (مهذب الاسماء). مؤلف ترجمه ٔ صیدنه آرد: نیفه گوید درختی است که شکوفه ٔ او زرد زرداست به لون عصفر و بوی او خوش بود و به شکوفه ٔ عرفج مشابهت دارد. نبات او به فیّ