جبایتلغتنامه دهخداجبایت . [ ج ِ ی َ] (ع مص ) جبایة. فراهم آوردن باج . (اقرب الموارد) (از منتهی الارب ). باج و خراج گرفتن . (از برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا) (غیاث اللغات ). جبای
جبایت ستانلغتنامه دهخداجبایت ستان . [ ج ِ ی َ س ِ ] (نف مرکب ) ستاننده ٔ جبایت . گیرنده ٔ باج و خراج و آنکه اموال خراج را گرد میکند.
جبایاتلغتنامه دهخداجبایات . [ ج ِ ] (ع اِ) ج ِ جبایة، خراج : بهیچ وجه از وجوه ، جبایات را نستانند. (ترجمه ٔ محاسن اصفهان ص 140). رجوع به جبایة شود.- یوم الجبایات ؛ از ایام عرب اس
جبایملغتنامه دهخداجبایم . [ ] (اِخ )قول معتبر آن است که یکی از دهات بن یامین بود. (دوم سموئیل 4:3 و نحمیا 11:33) (از قاموس کتاب مقدس ).
جبایةلغتنامه دهخداجبایة. [ ج ِ ی َ ] (اِخ ) (یوم الَ ...) از ایام عرب است . یاقوت آرد: نمیدانم اسم موضعی است یا بنام جبایة که در آن بوده منسوب شده . (معجم البلدان ).
جبایت ستانلغتنامه دهخداجبایت ستان . [ ج ِ ی َ س ِ ] (نف مرکب ) ستاننده ٔ جبایت . گیرنده ٔ باج و خراج و آنکه اموال خراج را گرد میکند.
جبایةلغتنامه دهخداجبایة. [ ج ِ ی َ ] (ع مص ) فراهم آوردن باج . (اقرب الموارد) (ازمنتهی الارب ). باج و خراج گرفتن . (از برهان ) (از آنندراج ) (از انجمن آراء). جبایت . رجوع به جبای
جبابتلغتنامه دهخداجبابت . [ ج ِ ب َ ] (اِ) باج و خراج . (ناظم الاطباء). ظاهراً تصحیفی است از جبایت (جبایة).
زاجلغتنامه دهخدازاج . [ جِن ْ ] (ع ص ) کاری که انجام آن آسان باشد: زجا الامرُ زَجْواً؛ تیسَّرَ و زَجا الخراج ؛ تیسرت جبایته فهو زاج . (اقرب الموارد).
سرانهلغتنامه دهخداسرانه . [ س َ ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ، اِ مرکب ) نوعی از باج که ازرعایا سر هر فرد گیرند. آنچه علاوه از باج و خراج ازرعیت گیرند. (آنندراج ) (ناظم الاطباء). جبایتی ک
