جان نثارلغتنامه دهخداجان نثار. [ جان ْ ن ِ ] (ص مرکب ) کسی که جان را فدای دیگری کند. فدوی . بنده . (ناظم الاطباء). || چاکر. این بنده .
جان نثارفرهنگ فارسی عمید / قربانزاده۱. کسی که جان را فدای دیگری کند؛ آنکه در راه کسی جانبازی و فداکاری کند.۲. من؛ بنده.
جان نثاریلغتنامه دهخداجان نثاری . [ جان ْ ن ِ ] (حامص مرکب ) فداکاری . عمل آنکه جان را فدای دیگری کند، کار جان نثار.
جانلغتنامه دهخداجان . (اِخ ) یوحنا کاهن که در1816 م . درگذشته است . او راست : قاموس عربی و لاتینی ،که در ذیل آن بعض سوره های قرآن مجید، و منتخباتی دروصف مصر از ابی الفداء، و پا
جان نثاریلغتنامه دهخداجان نثاری . [ جان ْ ن ِ ] (حامص مرکب ) فداکاری . عمل آنکه جان را فدای دیگری کند، کار جان نثار.
جان برافشاندنلغتنامه دهخداجان برافشاندن . [ ب َ اَ دَ ] (مص مرکب ) جان افشاندن . جان باختن . جان نثار کردن . خویشتن را فدا کردن : بر آن شهریار آفرین خواندم نبودم درم جان برافشاندم . فردو
جان پاشلغتنامه دهخداجان پاش . [ جام ْ ] (نف مرکب ) جان پاشنده . تلف کننده ٔ جان . جان نثار کننده : سالها شد تا دل جانپاش ازرق پوش من معتکف وار اندر آن زلف سیه دارد وطن .خاقانی .
جان در آستین داشتنلغتنامه دهخداجان در آستین داشتن . [ دَ تی ت َ ] (مص مرکب ) مهیای جانبازی بودن . جان نثاری کردن : عشقش حرام بادا بر یار سروبالاتردامنی که جانش در آستین نباشد.سعدی .