جان در پای کسی افشاندنلغتنامه دهخداجان در پای کسی افشاندن . [ دَ ی ِ ک َ اَ دَ ](مص مرکب ) جان فدای کسی کردن . جان در پای کسی باختن . (ارمغان آصفی ). رجوع بجان در پای کسی باختن شود.
جان در پای کسی باختنلغتنامه دهخداجان در پای کسی باختن . [ دَ ی ِ ک َ ت َ ] (مص مرکب ) جان فدای کسی کردن . جان در پای کسی افشاندن . (ارمغان آصفی ).رجوع به جان باختن و جان در پای کسی افشاندن شود.
جان در پای کسی ریختنلغتنامه دهخداجان در پای کسی ریختن . [ دَ ی ِ ک َ ت َ ] (مص مرکب ) کنایه ازجان خود فدای جان او کردن . (بهار عجم ) : دست من گیر که بیچارگی از حد بگذشت سر من دار که در پای تو ر
جان در پای کسی کشیدنلغتنامه دهخداجان در پای کسی کشیدن . [ دَ ی ِ ک َ ک َ ک ِ دَ ] (مص مرکب ) کنایه ازجان خود فدای جان او کردن . (بهار عجم ) : خوش آنکه نقل سازم لبهای می پرستش جانی کشم بپایش جام
جان درلغتنامه دهخداجان در. [ دَ ](نف مرکب ) جلاد. (ناظم الاطباء). درنده ٔ جان . قاتل . کشنده . || جاندار. ذی روح . (ناظم الاطباء).
جان در آستین داشتنلغتنامه دهخداجان در آستین داشتن . [ دَ تی ت َ ] (مص مرکب ) مهیای جانبازی بودن . جان نثاری کردن : عشقش حرام بادا بر یار سروبالاتردامنی که جانش در آستین نباشد.سعدی .
جان در پای کسی باختنلغتنامه دهخداجان در پای کسی باختن . [ دَ ی ِ ک َ ت َ ] (مص مرکب ) جان فدای کسی کردن . جان در پای کسی افشاندن . (ارمغان آصفی ).رجوع به جان باختن و جان در پای کسی افشاندن شود.
نثار کردنلغتنامه دهخدانثار کردن . [ ن ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) افشاندن . پراکنده کردن . (ناظم الاطباء). شاباش کردن . پراکندن . بیفشاندن : بزرگان زابل ورا گشته یاربه شاهیش کردند گوهر نثا
دامنلغتنامه دهخدادامن . [ م َ ] (اِ) دامان . ذیل . (دهار). آن قسمت از قبا و ارخالق و سرداری و جز آن که از کمر بزیر آویزد. از کمر به پایین هر جامه . قسمت پایین قبا و غیره از سوی
دم زدنلغتنامه دهخدادم زدن . [ دَ زَ دَ ] (مص مرکب ) نفس زدن و نفس کشیدن . (ناظم الاطباء). تنفس . (ترجمان القرآن ). فروبردن و برآوردن نفس : اگرچه دلم دید چندین ستم نخواهم زدن جز به
انداختنلغتنامه دهخداانداختن . [ اَ ت َ ] (مص ) افگندن . پرتاب کردن . پرت کردن . (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). افکندن . (آنندراج ). اِهواء. (ترجمان جرجانی مهذب عادل بن علی ) (