جاسرلغتنامه دهخداجاسر. [ س ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از جُسور و جَسارة. دلیر. بلندبالا. ج ، جاسرون . (اقرب الموارد). دلیر و بهادر. (ناظم الاطباء). || اقدام کننده . ج ، جُسر و جُسُر. (اقرب الموارد).بی باک . کسی که با جرأت و دلیری بکاری اقدام کند.
جاشرلغتنامه دهخداجاشر. [ ش ِ ] (اِخ ) یولیش . یکی از حکمرانان اندلس بود. رجوع به حلل السندسیه ج 1 ص 234 شود. (از حلل السندسیه ج 1 ص 234).
جاشیرانلغتنامه دهخداجاشیران . (اِخ ) دهی است از دهستان حومه ٔ بخش اشنویه شهرستان ارومیه است . در 17 هزارگزی جنوب خاوری اشنویه و یکهزارگزی شمال راه ارابه رو کهنه قلعه و در درّه واقع است . هوای آن معتدل و مالاریائی است . 211 تن سک
جاشیر (گاوشیر)گویش اصفهانی تکیه ای: -------- طاری: --------- طامه ای: -------- طرقی: --------- کشه ای: --------- نطنزی: --------
جاشیر/ گاوشیرگویش خلخالاَسکِستانی: vual دِروی: vâl شالی: vâl کَرنَقی: vâhâl کَرینی: vâhâl کُلوری: vâl گیلَوانی: vual
گواشیرلغتنامه دهخداگواشیر. [ گ َ ] (اِ مرکب ) گاوشیر، و آن صمغ درختی است که در دواها به کار برند. گرم و خشک است در دویم و سیم . (از برهان ). و رجوع به گاوشیر و جاوشیر و جاشیر شود.
جاشیرانلغتنامه دهخداجاشیران . (اِخ ) دهی است از دهستان حومه ٔ بخش اشنویه شهرستان ارومیه است . در 17 هزارگزی جنوب خاوری اشنویه و یکهزارگزی شمال راه ارابه رو کهنه قلعه و در درّه واقع است . هوای آن معتدل و مالاریائی است . 211 تن سک
جاشیر (گاوشیر)گویش اصفهانی تکیه ای: -------- طاری: --------- طامه ای: -------- طرقی: --------- کشه ای: --------- نطنزی: --------
جاشیر/ گاوشیرگویش خلخالاَسکِستانی: vual دِروی: vâl شالی: vâl کَرنَقی: vâhâl کَرینی: vâhâl کُلوری: vâl گیلَوانی: vual