شلوغیلغتنامه دهخداشلوغی . [ ش ُ ] (حامص ) (اصطلاح عامیانه ) جار و جنجال . هیاهو. آشوب . هرج و مرج . بی نظمی . شورش و بلوا. (یادداشت مؤلف ). || ازدحام . (فرهنگ فارسی معین ) (فرهن
جارلغتنامه دهخداجار. (اِخ ) قریه ای است در اصفهان در جانب لاذان دارای بوستانهای بسیار و انبوه و درتداول عامیانه آنجا را کار با کاف گویند و اهل علم جار با جیم نویسند. (معجم البل
جعرلغتنامه دهخداجعر. [ ج َ] (ع مص ) پیخال انداختن . (آنندراج ). سرگین اوگندن سگ . (زوزنی ). سرگین افکندن خداوند مخلب از سباع . (تاج المصادر بیهقی ). || صورت عامیانه یی است از ج
شر و شورلغتنامه دهخداشر و شور. [ ش َ رُ / ش َرْ رُ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب )فتنه و غوغا. جنگ و ستیز. جار و جنجال : نه او کشته آید به جنگ و نه من برآساید از شر و شور انجمن . فردوسی .
ابوکالنجارلغتنامه دهخداابوکالنجار. [ اَ ل ِ ] (اِخ ) چند تن از سلاطین دیالمه و یکی از امراء گرگان (آل زیار) کنیت گونه ای داشته اند که آن در کتب گاهی بصورت ابوکالنجار و گاهی ابوکالنجر