جارختی

jāraxti

معنی

۱. آلتی که به آن لباس آویزان می‌کنند.
۲. قفسه‌ای دردار که درون دیوار جاسازی می‌شود و در آن لباس می‌گذارند. * جالباسی.

جست‌وجوی دقیق

جارختی

لغت‌نامه دهخدا

جارختی . [ رَ ] (اِ مرکب ) چوب رختی .

جارختی

دیکشنری فارسی به عربی

معلق

جارختی

دیکشنری فارسی به ترکی

elbise askısı

جارختی

فرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده

۱. آلتی که به آن لباس آویزان می‌کنند.۲. قفسه‌ای دردار که درون دیوار جاسازی می‌شود و در آن لباس می‌گذارند. * جالباسی.

جست‌وجوی هم‌آوا

جا رختی

دیکشنری فارسی به عربی

خزانة

جا رختی

گویش مازنی

جالباسی

جست‌وجوی مشابه

جارستی

لغت‌نامه دهخدا

جارستی . [ رَ ] (اِخ ) محمدبن جارست مقری که بنام جد خویش منسوب است . (الانساب سمعانی ).

جارستی

لغت‌نامه دهخدا

جارستی . [ رَ ] (ص نسبی ) منسوب به جارست . رجوع به جارست شود.

پنبه جارکتی

گویش مازنی

از توابع دهستان رودپی ساری

جارست

لغت‌نامه دهخدا

جارست . [ رَ ] (اِخ ) نام جد بکادبن محمد جارستی است . (الانساب سمعانی ). رجوع به الانساب سمعانی شود.

جارفت

لغت‌نامه دهخدا

جارفت . [ رُ ] (اِخ ) جیرفت . رجوع به جیرفت شود.

جست‌وجوی متن

چوبلباسی

فرهنگ مترادف و متضاد

جارختی

قلاب

فرهنگ فارسی طیفی

مقوله: بُعد رخت‌آویز، جارختی، جالباسی، میخ طویله، بندِ شلوار، دار، گیره قلاب ماهیگیری، شکار

جامه گاه

لغت‌نامه دهخدا

جامه گاه . [ م َ / م ِ ] (اِ مرکب ) توشه خانه . جارختی . مکانی که جامه و رخت در آن نهند.

رخت کن

فرهنگ انتشارات معین

( ~. کَ) (اِمر.) اتاقی که در آن لباس از تن درآورند و در جارختی گذارند، جایی از گرمابه که در آن لباس ها را از تن درآورند.

رخت آویز

لغت‌نامه دهخدا

رخت آویز. [ رَ ] (نف مرکب ) که رخت را بیاویزد. که لباس را بیاویزد. || (اِ مرکب )جارختی . میخ یا آویزه ای که بدان رخت آویزان کنند.