سننلغتنامه دهخداسنن . [ س ُ ن َ ] (ع اِ) ج ِ سنت . (غیاث ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) : گفتم دلش چه دارد و عقلش چه پروردگفتا یکی مودت دین و یکی سنن . فرخی .او رسول مرسل این شاعر
سننلغتنامه دهخداسنن . [س ُ / س َ / س ِ ن َ ] (ع اِ) راه پیدا و گشاده شده . (منتهی الارب ) (آنندراج ). راه . طریق . سبیل . (ناظم الاطباء). راه روشن . (مهذب الاسماء). سُنُن . (من
ثدنلغتنامه دهخداثدن .[ ث َ دَ ] (ع مص ) بسیارگوشت و گران گردیدن کسی . (منتهی الارب ). || ثدن لحم ؛ بوی گرفتن گوشت .
ثبنلغتنامه دهخداثبن . [ ث َ ] (ع مص ) ثِبان . || درنوشتن عطف جامه و دوختن آن . || دامن بردوختن . || فراهم آوردن نیفه ٔ ازار را از پیش . خبن . || در دامن چیزی کرده در بر گرفتن .
ثنةلغتنامه دهخداثنة. [ ث ُن ْ ن َ ] (ع اِ) زهار. || میان ناف و زهار. || اندرون شکم مردم . || مویهای دراز که بر تندی پاشنه ٔ اسب باشد. || وسط مردم و غیر آن . || ثنةالبطن ؛ زیر ن
اشعرلغتنامه دهخدااشعر. [ اَ ع َ ] (ع ص ) بسیارموی اندام . (منتهی الارب ). الکثیر الشعر الطویله . مؤنث : شَعْراء. ج ، شُعْر. (اقرب الموارد). || (اِ) موی گرداگرد سم ستور. ج ، اشا
مرصعلغتنامه دهخدامرصع.[ م ُ رَص ْ ص َ ] (ع ص ، اِ) نعت مفعولی از ترصیع. درنشانده . دانه نشان . رجوع به ترصیع شود : و منبرهای بدیعالعمل مرصع بالعاج والابنوس . (ابن بطوطه ). || مر
ثدنلغتنامه دهخداثدن .[ ث َ دَ ] (ع مص ) بسیارگوشت و گران گردیدن کسی . (منتهی الارب ). || ثدن لحم ؛ بوی گرفتن گوشت .