ثناگرلغتنامه دهخداثناگر. [ ث َ گ َ ] (ص مرکب ) مدّاح . ستایشگر : لبش پر ز خنده دلش پر ز کام سپهرش ثناگر ستاره غلام . فردوسی .مردی باشم ثناگر و شاعربندی باشد محل و مقدارم !مسعودسع
ثناسرایلغتنامه دهخداثناسرای . [ ث َ س َ ] (نف مرکب ) مدح گو. ستایشگر : گاه به الحان ثناسرای تو باشم گاه غزل گوی بر بتان پریوش .سوزنی .
ثناگسترلغتنامه دهخداثناگستر. [ ث َ گ ُ ت َ ] (نف مرکب ) مدح گستر. مدّاح : گمان برم که من اندر زمین همان شجرم شجر که دید ثناگستر و ستایش گر.فرخی .آن ثناگستر منم کاندر همه گیتی بحق ع
ثناگستردنلغتنامه دهخداثناگستردن . [ ث َ گ ُ ت َ دَ ] (مص مرکب ) مدح گفتن : تا سزا باشد ثناگستردن آل رسول بنده در عالم بنام تو ثناگستر سزد.سوزنی .
ثناگستریدنلغتنامه دهخداثناگستریدن . [ ث َ گ ُ ت َ دَ ] (مص مرکب ) ثنا گفتن : زمین بوس کرد و ثنا گستریدبدانسان که او را سزاوار دید.فردوسی .
بارگیر سلیمانلغتنامه دهخدابارگیر سلیمان . [ رِ س ُ ل َ / ل ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) بارگیر و بارگیر جم باشد : زبان ثناگر درگاه مصطفی بهترکه بارگیر سلیمان نکوتر است صبا . خاقانی (از ا
متوسعلغتنامه دهخدامتوسع. [ م ُ ت َ وَس ْ س ِ ] (ع ص ) فراخ نشسته . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به توسع شود. || فراخ . وسیع : این بنده ٔ ثناگر متوقع
مصطفیلغتنامه دهخدامصطفی . [ م ُ طَ فا ] (اِخ ) پیغمبر (ص ). از نامهای آن حضرت صلی اﷲ علیه و آله .(ناظم الاطباء). لقبی از القاب رسول صلوة اﷲ علیه . ازالقاب حضرت محمد (ص ). (یادداش
