لغتنامه دهخدا
تیف گنج . [ گ َ ] (اِ مرکب ) تیفاگنج . نام نوائی است از موسیقی . (برهان ) (فرهنگ جهانگیری ) (فرهنگ رشیدی ) (انجمن آرا) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). نوائی است از موسیقی قدیم . (فرهنگ فارسی معین ) : گه نوای تیف گنج و گه نوای گنجکاوگه نوای دیف رخش و
