تیزپالغتنامه دهخداتیزپا. (ص مرکب ) سریعالسیرو تندرو. (ناظم الاطباء). تیزپای . که در رفتن سریع است . تیزرو. که بشتاب رود. سریع در رفتار. که تند رود. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). تیز
تیزپویلغتنامه دهخداتیزپوی . (نف مرکب ) تیزتک . تیزتاز. سریعالسیر. تندرو : کم آسا و دمساز و هنجارجوی سبک یاب و آسان رو و تیزپوی . اسدی .نماینده بر گنبد تیزپوی دو پیکر تو گوئی چو زر
تیزپیلغتنامه دهخداتیزپی . [ پ َ / پ ِ ] (ص مرکب ) تیزپا. تیزرو. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) : بسر برد روزی دو، در رود و می دگر باره شد مرکبش تیزپی . نظامی .رجوع به تیز و دیگر ترکیب
تیزپیکانلغتنامه دهخداتیزپیکان . [ پ َ / پ ِ ] (ص مرکب ) پیکانی تیز و فرورونده . پیکانی که نیشی سخت باریک دارد. پیکانی که سری تند دارد : غمزش از غمزه تیزپیکان ترخندش از خنده شکرافشان
تیزپالغتنامه دهخداتیزپا. (ص مرکب ) سریعالسیرو تندرو. (ناظم الاطباء). تیزپای . که در رفتن سریع است . تیزرو. که بشتاب رود. سریع در رفتار. که تند رود. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). تیز
مردانه رولغتنامه دهخدامردانه رو. [ م َ ن َ / ن ِ رَ / رُو ] (نف مرکب ) که گامهای مردانه بردارد. که بلند و کشیده قدم بردارد. چابک و نیرومند در رفتن : چو مردانه رو باشی و تیزپای به شکر
شتابرویلغتنامه دهخداشتابروی . [ ش ِ رَ وی ] (حامص مرکب ) عمل شتاب رو. || تندروی . تیزپایی . سبک پایی . جَرهَدَه . جَفز. طَقو. کَتَفان . کَضکَضَة. (منتهی الارب ).
ودانوشلغتنامه دهخداودانوش . [ ] (اِخ ) نام مردی که عذرا را بفروخت . (لغت نامه ٔ اسدی ) : گذشته بر او بر بسی کام و دام یکی تیزپایی ودانوش نام . عنصری . رجوع به دانوش در همین لغت نا
پای داشتنلغتنامه دهخداپای داشتن . [ ت َ ] (مص مرکب ) پایداری کردن . تاب داشتن در مقاومت . قدرت مقابله داشتن . مصابرت ورزیدن . ثبات ورزیدن . استقامت . مقاومت . استوار بودن . پای فشردن