تیر

۱. سلاحی به شکل میله‌ای باریک و راست که با کمان پرتاب می‌شود و در ورزش، شکار، و جنگ از آن استفاده می‌کنند.
۲. گلوله‌ای که از دهانۀ توپ، تفنگ، تپانچه، و مانند آن پرتاب می‌شود.
۳. فراورده‌ای بلند و محکم از جنس چوب، آهن، و مانند آن که در ساختمان‌سازی به کار می‌رود.
۴. هر چیز بلند و محکم از جنس چوب، آهن، و مانند آن: تیر چراغ‌برق.
⟨ تیر پرتابی: [قدیمی] نوعی تیر که برای تیراندازی به مسافت دور به کار می‌رفته.
⟨ تیر کشیدن: (مصدر لازم)
۱. درد گرفتن عضوی از بدن به حالتی که انگار سوزن در آن فرومی‌کنند.
۲. [قدیمی] تیراندازی کردن.

۱. گلوله
۲. پیکان، خدنگ، سهم، ناوک
۳. گلوله فشنگ
۴. عطارد
۵. چوب
۶. سرطان
۷. تاریک، تیره، سیاه، کمرنگ
۸. بهره، بخش، حصه، قسمت
۹. چوبدار بام، دیرک (چادر، کشتی)، شاهتیر، حمال
۱۰. مرد اول بازی
۱۱. چوبک، وردنه

round, arrow, bar, dart, gunshot, mast, post, shaft, shot, stake, stalk, stanchion, standard, timber, upright