تیلغتنامه دهخداتی . (اِ) توغ . داغداغان . (یادداشت بخطمرحوم دهخدا). رجوع به گیاه شناسی گل گلاب ص 270 شود.
تیلغتنامه دهخداتی . (اِ) نام دیگر حرف تا. (المعجم از یادداشت بخط مرحوم دهخدا). ت . تا. تاء. (یادداشت ایضاً).
تیلغتنامه دهخداتی . (ص ) مخفف تهی است که خالی باشد. (برهان ) (از انجمن آرا) (از آنندراج ) (از فرهنگ رشیدی )(از غیاث اللغات ) (از فرهنگ جهانگیری ) : آن یکی مردیست قوتش جمله درد
طیفرهنگ مترادف و متضاد۱. خلال، ضمن ۲. سپری کردن، پیمودن، گذراندن، گذشتن، درنوردیدن، ۳. قطع ۴. نورد، شکن، چین ۵. پیچیدن
طیلغتنامه دهخداطی . [ طَی ی ] (ع مص ) درنوردیدن . درنوشتن نامه را. یقال : طوی الصحیفة طیاً. (منتهی الارب ). پیچیدن . (آنندراج ). درپیچیدن . لوله کردن . نوردیدن . نوشتن . طومار
تِیْگویش گنابادی در گویش گنابادی یعنی تمام ، پایان ، قیمت نهایی چیزی ، قرار و مدار قطعی شده ، تمام شدن ، به انتها رسیدن چیزی یا کسی
تی سونکلغتنامه دهخداتی سونک . [ ] (اِخ ) نهمین از خانان مغولستان از نسل چنگیز از 843-856 هَ . ق . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
تی کرتلغتنامه دهخداتی کرت . [ ک ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان کرچمبو است که در بخش داران شهرستان فریدن واقع است و 298 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10).
تی گیلهلغتنامه دهخداتی گیله . [ ل َ ] (اِ) نامی است که در گرگانرود به درخت داغداغان دهند. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به داغداغان و جنگل شناسی ساعی ص 213 شود.
تی تی پریزادلغتنامه دهخداتی تی پریزاد. (اِخ ) دهی از دهستان رودبنه است که در بخش مرکزی شهرستان لاهیجان واقع است و 120 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).
تی سونکلغتنامه دهخداتی سونک . [ ] (اِخ ) نهمین از خانان مغولستان از نسل چنگیز از 843-856 هَ . ق . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
تی کرتلغتنامه دهخداتی کرت . [ ک ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان کرچمبو است که در بخش داران شهرستان فریدن واقع است و 298 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10).
تی گیلهلغتنامه دهخداتی گیله . [ ل َ ] (اِ) نامی است که در گرگانرود به درخت داغداغان دهند. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به داغداغان و جنگل شناسی ساعی ص 213 شود.
تی تی پریزادلغتنامه دهخداتی تی پریزاد. (اِخ ) دهی از دهستان رودبنه است که در بخش مرکزی شهرستان لاهیجان واقع است و 120 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).
تی تیلغتنامه دهخداتی تی . (اِ) آنچه از خمیر نان بصورت مرغان و جانوران دیگر جهت تسلی طفلان سازند و پزند و بدیشان دهند. (برهان ) (از ناظم الاطباء) (از فرهنگ جهانگیری ) (از فرهنگ رش