تگلغتنامه دهخداتگ . [ ت َ ] (اِ) بمعنی ته و بن و پایین باشد همچو ته حوض و بن چاه و امثال آن .(برهان ). بن و پایین چیزی چون تگ حوض و تگ درخت . (فرهنگ رشیدی ) (از فرهنگ جهانگیری
تگفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. دو؛ تاخت: ◻︎ اسب تازی دوتگ رود به‌شتاب / واشتر آهسته می‌رود شب‌وروز (سعدی: ۱۵۲).۲. تیزی در رفتار.۳. دویدن: ◻︎ که با شبدیز کس هم‌تگ نباشد / جز این گلگون اگر ب
تگ دولغتنامه دهخداتگ دو.[ ت َ دَ / دُو ] (اِ مرکب ) تفحص و دوندگی در کاری وتجسس . || تعب و ماندگی . (ناظم الاطباء).
تگ آوردنلغتنامه دهخداتگ آوردن . [ ت َ وَدَ ] (مص مرکب ) حمله ور شدن . روی آوردن : وگر مخالف حصنی کشد ز آهن و سنگ بر او تگ آرند از روزن و در، آتش و آب .مسعودسعد.
تگ زدنلغتنامه دهخداتگ زدن . [ ت َ زَ دَ ] (مص مرکب ) دویدن . تاخت زدن . با شتاب رفتن : هزار سال بگرد حریم او نرسدبه پای آهو اگر تگ زند چو نافه عبیر.اثر (از آنندراج ).
تگ و پویلغتنامه دهخداتگ و پوی . [ ت َ گ ُ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) تک و پوی . تاخت و دو. تکاپو. دویدن و رفتن با شتاب : دراثنای آن تگ و پوی و جست و جوی بر در وثاق ماهرویی گذشت . (سن
تگ و تابلغتنامه دهخداتگ و تاب . [ ت َ گ ُ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) کنایه از قرار و آرام . (آنندراج ) : خسک ریخته بر گذر خواب رافراموش کرده تگ و تاب را.نظامی (از آنندراج ).