تک

۱. تنها؛ یکه.
۲. یگانه.
۳. کم؛ اندک.
⟨ تک‌تک‌: (قید) یکی‌یکی.

۱. تنها، طاق، فرد، منفرد، یگانه ≠ جفت، زوج
۲. عزب، مجرد
۳. تاخت، تک، تهاجم، حمله، هجوم، یورش ≠ پاتک، دفاع
۴. دو، دویدن
۵. بینظیر، بیمثل، بیهمال، بیمانند، فرید، وحید
۶. ته، قعر
۷. اندک، قلیل، کم

alone, beak, charge, desolate, distinct, offensive, individual, lone, lonely, mono-, odd, offense, one, one-off, onset, particular, push, single, singleton, singly, sole, solitary, solo, special, strike, unaccompanied, uni-, unique, unity