توملغتنامه دهخداتوم . [ ت ُ وَ ] (ع اِ) ج ِ تومة. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به تومة و ماده ٔ قبل شود.
توم بیجارلغتنامه دهخداتوم بیجار. (اِ مرکب ) قطعه ٔ کوچک که در آن برنج کارند و خزانه کنند تا سپس نشا کنند در جای دیگر. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). مرکب از: توم ، تخم سبزه ٔ نورسته و ان
توم بیجارلغتنامه دهخداتوم بیجار. (اِ مرکب ) قطعه ٔ کوچک که در آن برنج کارند و خزانه کنند تا سپس نشا کنند در جای دیگر. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). مرکب از: توم ، تخم سبزه ٔ نورسته و ان
تومةلغتنامه دهخداتومة. [ م َ ] (ع اِ) دانه ٔ مروارید. || مهره ٔ سیمین . ج ، توم ، تُوَم . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). دانه ٔ سیمین مانند مروارید.(از اقرب الموارد).
تومالغتنامه دهخداتوما. (هزوارش ، اِ) به لغت زند و پازند سیر برادر پیاز را گویند و به عربی ثوم وفوم خوانند. (برهان ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء).
تومالغتنامه دهخداتوما. [ ت ُ ] (اِخ ) توماس . یکی از حواریون دوازده گانه ٔ عیسی (ع ). (روضةالمناظر ابن شحنه از یادداشت بخط مرحوم دهخدا) (از ترجمه ٔ دیاتسارون ص 57 از یادداشت ایض
