توته خانهلغتنامه دهخداتوته خانه . [ تو ت َ ن َ ] (اِخ ) دهی از دهستان دیزجرود بخش عجب شیر است که در شهرستان مراغه واقع است و 451 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
توشه خانهلغتنامه دهخداتوشه خانه . [ ش َ / ش ِ ن َ/ ن ِ ] (اِ مرکب ) جامه دان . || انبار ذخیره و آذوقه . (ناظم الاطباء). ظاهراً این لفظ غلط است ، صحیح توشک خانه است ، چه توشک به معنی
توتهلغتنامه دهخداتوته . [ تو ت َ / ت ِ ] (اِ) گوشت زیادتی باشد که گاه در اندرون پلک چشم و گاهی در بیرون آن برآید و گاه به سرخی و گاه بسیاهی گراید و نرم بود و مانند توت سیاه آویخ
توتهلغتنامه دهخداتوته . [ تو ت َ / ت ِ] (اِ) طوطی را گویند. (برهان ) (فرهنگ جهانگیری ) (ناظم الاطباء). توتی . طوطی . توتک . ببغا. بپغا. مرغک دانا. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجو
توشه خانهلغتنامه دهخداتوشه خانه . [ ش َ / ش ِ ن َ/ ن ِ ] (اِ مرکب ) جامه دان . || انبار ذخیره و آذوقه . (ناظم الاطباء). ظاهراً این لفظ غلط است ، صحیح توشک خانه است ، چه توشک به معنی
تودهلغتنامه دهخداتوده . [ دَ / دِ ] (اِ) تل و پشته ٔ خاکستر و خرمن غله و امثال آن باشد و هر چیز که بر بالای هم ریزند. (برهان ). پشته و تل و خرمن غله و امثال آن و ریگ بسیار که بر
جامه گاهلغتنامه دهخداجامه گاه . [ م َ / م ِ ] (اِ مرکب ) توشه خانه . جارختی . مکانی که جامه و رخت در آن نهند.
وعنلغتنامه دهخداوعن . [ وَ ] (ع اِ) وَعْنة. زمین درشت سخت ، یا سپیدی زمین که چیزی نرویاند. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ). || نشان خاک توده ٔ خانه ٔ مور. (منتهی الارب
وعنةلغتنامه دهخداوعنة. [ وَ ن َ ] (ع اِ) وَعْن . زمین درشت سخت یا سپیدی زمین که چیزی نرویاند. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || نشان خاک توده ٔ خانه ٔ مور. (آنندراج ) (منتهی
