تهیگاهلغتنامه دهخداتهیگاه . [ ت َ / ت ِ / ت ُ ] (اِ مرکب ) مابین شکم و پهلو را گویند. (برهان ) (انجمن آرا). به معنی کمر و آن جائی است نرم بالای استخوان سرین و زیر استخوانهای پهلو.
تهیگاه، ناحیۀ کشالۀ رانinguinal region, groin, regio inguinalis, inguenواژه‌های مصوب فرهنگستان← ناحیۀ تهیگاه
ناحیۀ تهیگاهiliac regionواژه‌های مصوب فرهنگستانیکی از نواحی نه‌گانۀ شکم در بالای مجرای کشالۀ ران متـ . تهیگاه، ناحیۀ کشالۀ ران inguinal region, groin, regio inguinalis, inguen
تهیگاه، ناحیۀ کشالۀ رانinguinal region, groin, regio inguinalis, inguenواژه‌های مصوب فرهنگستان← ناحیۀ تهیگاه