تن جامهلغتنامه دهخداتن جامه . [ ت َ م َ / م ِ ] (اِ مرکب ) لباس و پوشاک و کرته و زیرقبایی . (ناظم الاطباء) : در حال سی دینار فرستاد که این را به بهای تن جامه بدهید. (سفرنامه ٔ ناصر
جامه تنلغتنامه دهخداجامه تن . [ م َ / م ِ ت َ ] (نف مرکب ) بافنده ٔ جامه . کسی که لباس بافد. : نساج نسبتم که صناعات فکر من اِلاّ ز تار و پود خرد جامه تن نیند.خاقانی .
جامه بر تن دوختنلغتنامه دهخداجامه بر تن دوختن . [ م َ / م ِ ب َ ت َ ت َ ] (مص مرکب ) جامه برتن کسی دریدن . جامه بر قد کسی دوختن . جامه را به اندازه ٔ قد کسی دوختن . (بهار عجم ) (از ارمغان آ
جامه بر تن فوطه کردنلغتنامه دهخداجامه بر تن فوطه کردن .[ م َ / م ِ ب َ ت َ طَ / طِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) قطع جامه ٔ نو. به اندازه ٔ قامت و تن قطع کردن . (آنندراج ).
جامه بر تن کسی دریدنلغتنامه دهخداجامه بر تن کسی دریدن . [ م َ / م ِ ب َ ت َ ن ِ ک َ دَ دَ ] (مص مرکب ) جامه ٔ نو قطع کردن و به اندازه ٔ قامت او دوختن . (بهار عجم ) (از ارمغان آصفی ).
جامه ٔ شرم برکندنلغتنامه دهخداجامه ٔ شرم برکندن . [ م َ / م ِ ی ِ ش َ ب َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) شرم ناکردن . آزرم را بیکسو نهادن . بی شرمی : ز سر تاج فرهنگ بفکنده ای ز تن جامه ٔ شرم برکنده ای
جامه ٔ شرملغتنامه دهخداجامه ٔ شرم . [ م َ / م ِ ی ِ ش َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) عفت . پاکدامنی . حیا : ز سر تاج فرهنگ بفکنده ای ز تن جامه ٔ شرم برکنده ای .فردوسی .
جامه دریدنلغتنامه دهخداجامه دریدن . [ م َ / م ِ دَ دَ ] (مص مرکب ) پیراهن پاره کردن . لباس پاره کردن : چه بود این چرخ گردان را که دیگر گشت سامانش ببستان جامه ٔ زربفت بدریدند خوبانش .
جامه ٔ فتحلغتنامه دهخداجامه ٔ فتح . [ م َ / م ِ ی ِ ف َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) جامه ای که در روز جنگ زیر زره پوشند و آیات مثل «انا فتحنا» و غیر آن بر آن نوشته یا بافته باشند، از ا
کستونیلغتنامه دهخداکستونی . [ ] (اِ) ظاهراً نوعی پارچه است : ز تن جامه و کدروئی کزی ز کستونی و برکجین و قزی .نظام قاری (دیوان البسه ص 182).