تنحیلغتنامه دهخداتنحی . [ ت َ ن َح ْ حی ] (ع مص ) (از «ن ح و») تکیه کردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || (ع مص ) از «ن ح ی ») دور شدن . (زوزنی )
تنحیهلغتنامه دهخداتنحیه . [ ت َ ی َ ] (ع مص ) دور کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). زایل نمودن چیزی را و دور کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). یقال : نح الد
تنحیبلغتنامه دهخداتنحیب . [ ت َ ] (ع مص ) سخت کوشیدن در کار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || سخت راندن شتر به جهت نوبت آب . (منتهی الارب ) (آنندراج
تنحیهلغتنامه دهخداتنحیه . [ ت َ ی َ ] (ع مص ) دور کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). زایل نمودن چیزی را و دور کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). یقال : نح الد
تنحیبلغتنامه دهخداتنحیب . [ ت َ ] (ع مص ) سخت کوشیدن در کار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || سخت راندن شتر به جهت نوبت آب . (منتهی الارب ) (آنندراج
وسکردنلغتنامه دهخداوسکردن . [ وَ ک َ دَ ] (مص ) تنحیب ؛ وسکردن در کار. و منه التنحیب و هو شدة القرب للماء. (تاج المصادر).
