تنبندهفرهنگ انتشارات معین(تَ بَ دِ) 1 - (ص فا.) جنبنده ، لرزنده . 2 - (اِ.) بنایی که در حال فرو ریختن باشد.
تنابندهلغتنامه دهخداتنابنده . [ ت َ ب َ دَ / دِ ] (اِمرکب ) در تداول مردم ، ضعیف ترین و حقیرترین بنده . خرد و کوچک و خوار و زبون . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا): خدا هیچ تنابنده ای ر
تنندهلغتنامه دهخداتننده . [ ت َ ن َن ْ دَ / دِ ] (اِ) عنکبوت . غنده . (فرهنگ اسدی نخجوانی ). عنکبوت . (صحاح الفرس ) (زمخشری ) (منتهی الارب ). بمعنی تندو است که عنکبوت باشد. (برها
تنندهلغتنامه دهخداتننده . [ ت َ ن َن ْ دَ / دِ ] (نف ) آنکه می تند و کشنده و پیچنده . (ناظم الاطباء). صفت فاعلی از تنیدن . کسی که عمل تنیدن را بجای آورد. رجوع به تنیدن و ماده ٔ ب
تابندهفرهنگ انتشارات معین(بَ دِ) (ص فا.) 1 - تابان ، درخشان . 2 - گرما دهنده . 3 - پیچان ، در تب و تاب . 4 - ریسنده ، ریسمان باف .
تنابندهلغتنامه دهخداتنابنده . [ ت َ ب َ دَ / دِ ] (اِمرکب ) در تداول مردم ، ضعیف ترین و حقیرترین بنده . خرد و کوچک و خوار و زبون . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا): خدا هیچ تنابنده ای ر
تنندهلغتنامه دهخداتننده . [ ت َ ن َن ْ دَ / دِ ] (اِ) عنکبوت . غنده . (فرهنگ اسدی نخجوانی ). عنکبوت . (صحاح الفرس ) (زمخشری ) (منتهی الارب ). بمعنی تندو است که عنکبوت باشد. (برها
تنندهلغتنامه دهخداتننده . [ ت َ ن َن ْ دَ / دِ ] (نف ) آنکه می تند و کشنده و پیچنده . (ناظم الاطباء). صفت فاعلی از تنیدن . کسی که عمل تنیدن را بجای آورد. رجوع به تنیدن و ماده ٔ ب
تابندهلغتنامه دهخداتابنده . [ ب َ دَ / دِ ] (نف ) تابان . درخشان پرتوافشان . نورانی . روشن کننده . براق . متلألأ. مشعشع. بصیص . لایح . وهّاج : ستاره ٔ تابنده ، نجم ثاقب ، آفتابی
