تمییزیلغتنامه دهخداتمییزی . [ ت َ ] (ص نسبی ) آنچه بدان نیک از بد شناسند : حاجت مندی مردم بدین آلت های علمی و علمهای تمییزی از بهر غذاء خویش ما را گواست برآنک اندر وی جوهری علم پذیر است . (جامع الحکمتین ناصرخسرو ص 207).
تمیزیلغتنامه دهخداتمیزی . [ ت َ ] (حامص ) پاکی و پاکیزگی . (ناظم الاطباء) (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رجوع به تمیز و دیگر ترکیبهای آن شود.