تقبیللغتنامه دهخداتقبیل . [ ت َ ] (ع مص ) بوسه دادن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ) (دهار) (منتهی الارب ) (آنندراج ). چون بقاعده باشد بوسه دادن . (ناظم الاطباء). بوسیدن چیزی را و
تبقیللغتنامه دهخداتبقیل . [ ت َ ] (ع مص ) درآمدن موی از صورت غلام . (از قطر المحیط). ریش برآوردن کودک . (منتهی الارب ). || سیاست کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
تبیللغتنامه دهخداتبیل . [ ت َ ] (اِخ ) کفر تبیل ؛ قریه ای است در شرق فرات بین رقه و بالس . (معجم البلدان ج 2 ص 365).
تبیلهلغتنامه دهخداتبیله . [ ت َ ل َ / ل ِ ] (اِ) تبیکه . (ناظم الاطباء) (لسان العجم شعوری ج 1 ورق 292 الف ). رجوع به تبیکه شود.
تتبیللغتنامه دهخداتتبیل . [ ت َ ] (ع مص ) تابل ریختن در دیک . (اقرب الموارد) (از قطر المحیط). دیگ افزار ریختن در دیگ . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
تجبیللغتنامه دهخداتجبیل . [ ت َ ] (ع مص ) پاره پاره کردن . (از قطر المحیط) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
دست بوسیدنلغتنامه دهخدادست بوسیدن . [ دَ دَ ] (مص مرکب ) تقبیل ید. بوسیدن دست . بوسه زدن بر دست کسی : سرانی کز چنین سر پرفسوسندچو گل گردن زنان را دست بوسند. نظامی .مرحوم دهخدا با استن
دستبوسیلغتنامه دهخدادستبوسی . [ دَ] (حامص مرکب ) دست بوس . تقبیل دست و بوسه زدن بر دست . (ناظم الاطباء). بوسیدن دست . تقبیل ید : خواهشگریی و دستبوسی میکرد ز بهر آن عروسی . نظامی .
بوسه دادنلغتنامه دهخدابوسه دادن . [ س َ / س ِ دَ ] (مص مرکب ) پیش آوردن صورت ، جهت بوسیدن . (ناظم الاطباء). تقبیل . (المصادر زوزنی ) : میلاومنی ای فغ و استاد توام من پیش آی و سه بوسه
دستبوسلغتنامه دهخدادستبوس . [ دَ ] (اِ مرکب ) بوسه ٔ دست . بوسه که کسی بر دست دیگری دهد. || (اِمص مرکب ) دستبوسی . تقبیل دست و بوسه زدن بر دست . (ناظم الاطباء). عمل بوسیدن کسی دست