تقبیحلغتنامه دهخداتقبیح . [ ت َ ] (ع مص ) آشکار کردن و بیان نمودن زشتی کار کسی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). زشت کردن . (دهار). قباحت و زشتی کار.
تقبیحفرهنگ مترادف و متضاد۱. بدگویی، زشتشماری، سرزنش، شماتت، ملامت ≠ تحسین ۲. رد، بدگفتن، ۳. زشت داشتن، زشت شمردن ≠ نیکوشمردن
تقبیح کردنلغتنامه دهخداتقبیح کردن . [ ت َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) زشت کردن و زشت شمردن کار کسی را. قبیح گردانیدن : شبهت نکرد که دشمنی تقبیح صورت کرده است . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ 1 تهران
تقبیح کردنلغتنامه دهخداتقبیح کردن . [ ت َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) زشت کردن و زشت شمردن کار کسی را. قبیح گردانیدن : شبهت نکرد که دشمنی تقبیح صورت کرده است . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ 1 تهران