تقابللغتنامه دهخداتقابل . [ ت َ ب ُ ] (ع مص ) با یکدیگر هم بر شدن . (زوزنی ). با یکدیگر هم روی شدن . (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی ). با هم روباروی شدن . (منتهی الارب ) (ناظم
تقابل داشتنفرهنگ فارسی طیفیمقوله: علیت ] تقابل داشتن، تأثیر متقابلگذاشتن، برهم اثر گذاشتن مخالف عملکردن، ضدیت کردن، خنثی کردن، بی‌اثر کردن، عقیم گذاشتن، بی‌نتیجه گذاشتن اصطکاک داشتن
تقابليدیکشنری عربی به فارسیمربوط به ساکنين ينگي دنيا , واقع در طرف مقابل زمين , مستقيما , مخالف , متقاطر
توزیع تقابلیcontrastive distributionواژه‌های مصوب فرهنگستانوقوع واحدهای زبانی در بافت‌های یکسان که به تمایز معنایی منجر شود
تقابل داشتنفرهنگ فارسی طیفیمقوله: علیت ] تقابل داشتن، تأثیر متقابلگذاشتن، برهم اثر گذاشتن مخالف عملکردن، ضدیت کردن، خنثی کردن، بی‌اثر کردن، عقیم گذاشتن، بی‌نتیجه گذاشتن اصطکاک داشتن