تفکدهلغتنامه دهخداتفکده . [ ت َ ک َ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) کنایه از پزاوه و آتشدان و مانند آن . (آنندراج ).آتشدان و منقل و پرکین . (ناظم الاطباء) : داغت به مغز رفته فرو، حال جسم و
تفکیهلغتنامه دهخداتفکیه . [ ت َ ] (ع مص ) خوش منشی نمودن با کسی به سخن شیرین و لطیف .(منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || میوه آوردن جهت قوم . (منتهی الارب ) (ناظم
تفکهلغتنامه دهخداتفکه . [ ت َ ف َک ْ ک ُ ] (ع مص ) شگفتی نمودن . (از تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ) (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی ) (از آنندراج ). به شگفت آمدن از چیزی . (منتهی
تفیدهلغتنامه دهخداتفیده . [ ت َ دَ / دِ ] (ن مف ) گرم شده . تابیده . دعصاء؛ زمین نرم تفیده به آفتاب . (منتهی الارب ). و رجوع به تف و تپ و تب و تاب و تفت و تفته شود.
تکدهلغتنامه دهخداتکده .[ ت َ ک َدْ دُه ْ ] (ع مص ) شکسته شدن ، یقال : سقط فتکده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
تَفَکَّهُونَفرهنگ واژگان قرآناز تأسف و شگفت زدگي به گفتگو با يکديگر مي پرداختيد(از فکاهت به معناي گفتگوي چند نفر دوست و مانوس با هم مي باشد )
مجمرلغتنامه دهخدامجمر. [ م ِ م َ ] (ع اِ) آتشدان و تفکده و منقل و ظرفی که در آن زغال افروخته گذارند. (ناظم الاطباء). آنچه در آن زگال افروزند. (غیاث ) (آنندراج ) : برافروختم آتش
منقللغتنامه دهخدامنقل . [م َ ق َ ] (ع اِ) راه در کوه . (منتهی الارب ) (آنندراج )(ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از محیطالمحیط). || پای افزار. (مهذب الأسماء). موزه و نعل کهنه
تفکیهلغتنامه دهخداتفکیه . [ ت َ ] (ع مص ) خوش منشی نمودن با کسی به سخن شیرین و لطیف .(منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || میوه آوردن جهت قوم . (منتهی الارب ) (ناظم
تفکهلغتنامه دهخداتفکه . [ ت َ ف َک ْ ک ُ ] (ع مص ) شگفتی نمودن . (از تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ) (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی ) (از آنندراج ). به شگفت آمدن از چیزی . (منتهی
تفیدهلغتنامه دهخداتفیده . [ ت َ دَ / دِ ] (ن مف ) گرم شده . تابیده . دعصاء؛ زمین نرم تفیده به آفتاب . (منتهی الارب ). و رجوع به تف و تپ و تب و تاب و تفت و تفته شود.
