تفتین

taftin

معنی

فتنه ‌انگیختن؛ فتنه‌ افکندن؛ آشوب‌ کردن؛ فتنه برپا کردن.

مترادف

۱. دوبههمزنی، سخنچینی، نمامی
۲. شورشگری، غمز، فتنهانگیزی، فساد، فسادانگیزی، آشوبش
۳. فتنه انگیختن، آشوببه پا کردن

جست‌وجوی دقیق

تفتین

لغت‌نامه دهخدا

تفتین . [ ت َ ] (ع مص ) به فتنه افکندن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ) (دهار). در فتنه افگندن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || فتنه و آشوب برانگیختن و هنگامه و غوغا برپا نمودن و برآغالالیدن . (ازناظم الاطباء).

تفتین

فرهنگ فارسی عمید

فتنه ‌انگیختن؛ فتنه‌ افکندن؛ آشوب‌ کردن؛ فتنه برپا کردن.

تفتین

دیکشنری فارسی به انگلیسی

troublemaking

تفتین

فرهنگ فارسی معین

(تَ) [ ع . ] (مص م .) آشوب کردن ، فتنه انداختن .

تفتین

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. دوبههمزنی، سخنچینی، نمامی ۲. شورشگری، غمز، فتنهانگیزی، فساد، فسادانگیزی، آشوبش ۳. فتنه انگیختن، آشوببه پا کردن

جست‌وجوی هم‌آوا

تفتن

لغت‌نامه دهخدا

تفتن . [ ت َ ت َ ] (مص ) مخفف تافتن است که گرم شدن و یکدیگر را گرم گردانیدن باشد. (برهان ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) : چو از روز رخشنده نیمی برفت دل هر دو جنگی ز کینه بتفت . فردوسی .جز از دیدنی چیز دیگر نرفت <br

تفطن

لغت‌نامه دهخدا

تفطن . [ ت َ ف َطْ طُ ] (ع مص ) دریافتن . دانستن . به فطانت درک کردن . || (اِ) زیرکی . هوشمندی .ج ، تفطنات . (فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به تفطین .

تفطین

لغت‌نامه دهخدا

تفطین . [ ت َ ] (ع مص ) فهمانیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || دانا و زیرک خاطر ساختن معلم کسی را به تأدیب و تثقیف او. (از اقرب الموارد).

تفتن

فرهنگ فارسی عمید

= تافتن۲

تفطن

فرهنگ فارسی عمید

به‌فطانت درک کردن؛ با زیرکی و هوشیاری به مطلبی پی بردن.

جست‌وجوی مشابه

تفتین کردن

لغت‌نامه دهخدا

تفتین کردن . [ ت َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) سعایت کردن . برآغالیدن کسی را. کسی را بر علیه دیگری برانگیختن . میان دوکس دشمنی و عناد بوجود آوردن . رجوع به تفتین شود.