تعیبلغتنامه دهخداتعیب . [ ت َ ع َی ْ ی ُ ] (ع مص ) عیب کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). تعییب . (از اقرب الموارد). به عیب نسبت دادن چیزی را. (از ناظم الاطباء) (از اقرب المو
تایبلغتنامه دهخداتایب . [ ی ِ ] (ع ص ) بازگردنده از گناه . (فرهنگ دهار). تائب ، نعت است از توبه : گاه آن آمد که عاشق برزند لختی نفس روز آن آمد که تایب رای زی صهبا کند. منوچهری .
متعیبلغتنامه دهخدامتعیب . [ م ُ ت َ ع َی ْ ی ِ ] (ع ص )عیب کننده . (آنندراج ) (از اقرب الموارد). ملامت کننده و متهم سازنده . (ناظم الاطباء). و رجوع به تعیب شود.
تعییبلغتنامه دهخداتعییب . [ ت َع ْ ] (ع مص ) معیوب کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). عیبناک ساختن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء)(از اقرب الموارد). || به عیب منسوب