تعلیم گرلغتنامه دهخداتعلیم گر. [ ت َ گ َ ] (ص مرکب ) تعلیم فرما : مرا خضر تعلیم گر بود دوش به رازی که آمد پذیرای گوش . نظامی (از آنندراج ).تعلیم گر تو شد که اینجای آتشکده ایست دودپی
تعلیم گرفتنلغتنامه دهخداتعلیم گرفتن . [ ت َ گ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب ) فراگرفتن . آموختن چیزی از کسی : همه شیران بیشه بیم گیرندکه مردان از زنان تعلیم گیرند. نظامی .دردمندی از فلک تعلیم می
تعلیملغتنامه دهخداتعلیم . [ ت َ ] (ع مص ) بیاموختن و بیاگاهانیدن . (تاج المصادر بیهقی ). آموزانیدن و بیاگاهانیدن . (دهار). آموزانیدن و آگاه کردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (
تعلیم گرفتنلغتنامه دهخداتعلیم گرفتن . [ ت َ گ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب ) فراگرفتن . آموختن چیزی از کسی : همه شیران بیشه بیم گیرندکه مردان از زنان تعلیم گیرند. نظامی .دردمندی از فلک تعلیم می
تعلیم فرمالغتنامه دهخداتعلیم فرما. [ ت َ ف َ ] (نف مرکب ) تعلیم گر. (آنندراج ) (ناظم الاطباء). معلم و آموزگار. (آنندراج ). استاد و معلم . (ناظم الاطباء) : بشوخی پای او بوسیدن و قالب ت
یاد گرفتنلغتنامه دهخدایاد گرفتن . [ گ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب ) آموختن . تعلیم گرفتن . فراگرفتن . تعلم : جز از نیکنامی و فرهنگ و دادز رفتار گیتی مگیرید یاد. فردوسی .سخنهای کوتاه و معنی
گروهبانلغتنامه دهخداگروهبان .[ گ ُ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) نگاهبان گروه . مسئول تعلیم گروه سرباز و این درجه ای است بالاتر از سرجوخه . و گروهبانی دارای سه رتبت است : گروهبان سوم ، که
آموختهفرهنگ انتشارات معین(تِ) (ص مف .)1 - یاد گرفته ، تعلیم گرفته . 2 - مؤدب ، فرهیخته . 3 - عادت کرده . 4 - دست آموز. 5 - مطیع .
