لغتنامه دهخدا
تسییع. [ ت َ س ْ ] (ع مص ) بکاه گل کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). گل اندودن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). گل اندودن دیوار. (از متن اللغة) (از اقرب الموارد) (از المنجد). || آلودن بدن به پیه و مانند آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). پیه مالیدن