لغتنامه دهخدا
تشتی . [ ت َ ش َت ْ تی ](ع مص ) زمستان جای مقام کردن . (تاج المصادر بیهقی ).زمستان کردن . (زوزنی ). به جایی در زمستان اقامت کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (از المنجد). اقامت کردن در شهر ایام سرما. (از متن اللغة)(از المنجد). || در زمستان دامنه ٔ کوه راچراگا