تربزلغتنامه دهخداتربز. [ ت َ ب ُ ] (اِ)تربزه . هندوانه . (برهان ) (فرهنگ رشیدی ) (فرهنگ نظام ) (انجمن آرا) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) : بود تخم دنیا و دین کاشتن دو تربز بیک دست ب
تربزلغتنامه دهخداتربز. [ت ُ ب ِ / ب ُ ] (اِ) ترب را گویند و بعربی فجل خوانند. (برهان ) (از فرهنگ رشیدی ) (انجمن آرا) (ناظم الاطباء). با ضم اول و کسر ثالث ، مخفف تربیزه است که بم
تربضلغتنامه دهخداتربض . [ت َ رَب ْ ب ُ ] (ع مص ) اندک اندک روزگار گذاشتن . (تاج المصادر بیهقی ). || برخاستن مرد از جای خود و بعلت ضعف بی حرکت ماندن . (از اقرب الموارد) (از المنج
تربزهلغتنامه دهخداتربزه . [ ت ُ ب ُ زَ / زِ ] (اِ) تربز. هندوانه . (برهان ) (انجمن آرا) (ناظم الاطباء) (فرهنگ رشیدی ).میوه ٔ شیرین مبردی که بقدر خربزه و نام دیگر تکلمیش هندوانه ا
تربزهلغتنامه دهخداتربزه . [ ت ُ ب ُ زَ / زِ ] (اِ) تربز. هندوانه . (برهان ) (انجمن آرا) (ناظم الاطباء) (فرهنگ رشیدی ).میوه ٔ شیرین مبردی که بقدر خربزه و نام دیگر تکلمیش هندوانه ا
تربیزهلغتنامه دهخداتربیزه . [ ت ُ زَ / زِ ] (اِ) در جنوب ایران تربچه را گویند و در زبان فارسی لفظ «َیزه » هم مثل لفظ «چه » علامت تصغیر است ، و تربزه مخفف تربیزه است . (از فرهنگ نظ
دابوغلغتنامه دهخدادابوغ . (اِ) هندوانه . خربزه ٔ هندی . خربز، به معنی هندوانه که آن را تربز گویند. (غیاث ).