تجربه کاریلغتنامه دهخداتجربه کاری . [ ت َ رِ / رُ ب َ / ب ِ ] (حامص مرکب ) آزمایش و عمل و مشق . (ناظم الاطباء).
تجربهلغتنامه دهخداتجربه . [ ت َ رِ / رُ ب َ / ب ِ ] (از ع ، اِمص ، اِ) آزمایش و امتحان . (ناظم الاطباء). آزمایش . و با لفظ گرفتن و کردن مستعمل است . (غیاث اللغات ) : برو ز تجربه
تجربةلغتنامه دهخداتجربة. [ ت َ رِ ب َ ](ع مص ) آزمودن کسی را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).تجریب . آگاهی یافتن و آزمودن کسی را. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط). رجوع به تجربت
تجربهگویش اصفهانی تکیه ای: taǰroba طاری: taǰroba طامه ای: taǰroba طرقی: taǰroba کشه ای: taǰroba نطنزی: taǰroba
کهن کارلغتنامه دهخداکهن کار. [ ک ُ هََ / هَُ ] (ص مرکب ) کهنه کار. باتجربه . که در کاری تجربه و سابقه ٔ ممتد دارد : کهن کاران سخن پاکیزه گفتندسخن بگذار، مروارید سفتند. نظامی .رجوع
فنفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. کاری که مستلزم تجربه یا آموزش قبلی است: فن خانه‌داری.۲. صنعت.۳. (ورزش) در کُشتی، هر عملی که کشتی‌گیر برای زمین زدن حریف و غلبه بر او انجام می‌دهد؛ بند.۴. [قد
صلاحیت‌سنجیqualificationواژه‌های مصوب فرهنگستانفرایندی که در آن تجربه و کارنامه و توانمندی‌ها و منابع و ظرفیت کاری کنونی هریک از عوامل بالقوۀ اجرای پروژه بررسی می‌شود
کاردیدنلغتنامه دهخداکاردیدن . [ دی دَ / دِ ] (مص مرکب ) انجام دادن کاری و شغلی . || کار دیدن برای کسی (کسی را)؛ ایجاد واقعه و حادثه برای وی . || تجربه یافتن .
ناتجربگیلغتنامه دهخداناتجربگی . [ ت َرِ ب َ / ب ِ ] (حامص مرکب ) عدم تجربه . بی وقوفی . بی تجربگی . (ناظم الاطباء). بی تجربه بودن . ناآزموده کاری .