تبه روزگارلغتنامه دهخداتبه روزگار. [ ت َب َه ْ ] (ص مرکب ) تبه روز. تباه روز؛ که روزگارش تباه باشد. رجوع به تباه و تبه و دیگر ترکیبهای آن شود.
تبه روزگارفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. بد روزگار؛ پریشان‌روزگار؛ بدبخت؛ تیرهروز.۲. ظالم؛ ستم‌کار.
بدروزگارفرهنگ مترادف و متضاد۱. بدبخت، بدحال، تبهروزگار، تیرهروز، سیهروز ≠ بهروز، نیکروز ۲. خبیث، شریر
تبه روزگاریلغتنامه دهخداتبه روزگاری . [ ت َ ب َه ْ ] (حامص مرکب ) تبه روزی . تباه روزی . رجوع به تبه روزگار شود.
پریشان روزگارلغتنامه دهخداپریشان روزگار. [ پ َ زْ / زِ ] (ص مرکب ) بد حال . بی سرانجام . تبه روزگار. لهیف : هرگاه که یکی از بندگان گنه کار پریشان روزگار دست انابت به امید اجابت بدرگاه حق
پریشان روزگارفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. تیرهروز؛ کسی که زندگانی خوشی ندارد؛ تبهروزگار.۲. بدحال.۳. تنگدست.
احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) شاه افغان درّانی ابدالی (از 1160 تا 1187 هَ . ق .). ابوالحسن گلستانه در مجمل التواریخ آرد: احمدخان ولد زمان خان ابدالی سدوزه ای قبل از ا
