تبعید

۱. بیرون کردن کسی از محل اقامت خود و به‌ جای دیگر فرستادن، به‌عنوان نوعی مجازات؛ نفی بلد.
۲. دور کردن.

بیرون کردن

۱. اخراج، جلای وطن، راندن، طرد، نفی بلد
۲. دور کردن، طرد کردن، راندن
۳. تغریب

banishment, Coventry, exile, expatriation, proscription