تبسم کردنلغتنامه دهخداتبسم کردن . [ ت َ ب َس ْ س ُ ک َ دَ ] (مص مرکب ) لب شیرین کردن ، لب سفید کردن . (مجموعه ٔ مترادفات ص 88). ابتسام . لبخند زدن : عمر تبسم کرد و ایشان رااشاره کرد
تبسم زدنلغتنامه دهخداتبسم زدن . [ ت َ ب َس ْ س ُ زَ دَ ] (مص مرکب ) تبسم کردن ، لبخند زدن : عشق چون مهر تبسم زندم بر لب زخم غمزه انگشتر الماس نگین افشاند. طالب آملی (از بهار عجم ) (
تبسملغتنامه دهخداتبسم . [ت َ ب َس ْ س ُ ] (ع مص ) ابتسام . دندان سپید کردن . (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (منتهی الارب ). گماریدن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). بَسم گمار
لب سپید کردنلغتنامه دهخدالب سپید کردن . [ ل َ س َ /س ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) دندان سپید کردن . کنایه از تبسم کردن باشد یعنی نیم خند شدن . (برهان ) : زان تا لبی سپید کند هر سیه زبان دردا ک
سپید کردنلغتنامه دهخداسپید کردن . [ س َ/ س ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) پوست تنک روی میوه را کندن .و رجوع به سپیدکرده شود. || روشن کردن .- سپید کردن جامه ؛ کنایه از شستن جامه . (آنندراج ).
