تبسملغتنامه دهخداتبسم . [ت َ ب َس ْ س ُ ] (ع مص ) ابتسام . دندان سپید کردن . (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (منتهی الارب ). گماریدن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). بَسم گماریدن ؛ یعنی چنان خندیدن که دندان پیشین برهنه شود. (مجمل اللغه ). دندان برهنه کردن وقت خندیدن . (دهار). نیم خنده کردن
شیرین تبسملغتنامه دهخداشیرین تبسم . [ ت َ ب َس ْ س ُ ] (ص مرکب ) آنکه خنده ٔ وی دارای حلاوت باشد. (ناظم الاطباء). با لبخند دلفریب : شیرین تبسمی که مرا راه دل زده ست از موم مهر بر دهن انگبین زده ست .صائب تبریزی (ازآنندراج ).
نیمه تبسملغتنامه دهخدانیمه تبسم . [ م َ / م ِ ت َ ب َس ْ س ُ ] (اِمرکب ) تبسم و لبخندی به غایت ظریف ، بی آنکه لبها از هم گشوده شود و بانگی برآید : من او را با خنده ای فراخ ندیدم الا نیمه تبسم . (تاریخ بیهقی ص 51</
تبسم کدهلغتنامه دهخداتبسم کده . [ ت َ ب َس ْ س ُ ک َ دَ ] (اِ مرکب ) تبسم زار. پر از لب خنده : عشرت خلق بود موجب رسوایی شان این تبسم کده چون گل همه غماز خود است .(بهار عجم ) (از آنندراج ). رجوع به تبسم و ترکیبهای آن شود.
تبسم مینالغتنامه دهخداتبسم مینا. [ ت َ ب َس ْ س ُ م ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از ریخته شدن شراب از مینا در جام . (بهار عجم ) (آنندراج ). قلقل مینا. (مجموعه ٔ مترادفات ) : افروخت از تبسم مینا ایاغ ماتر شد ز خنده های صراحی دماغ ما.سلیم (از مجموعه ٔ مترادف
شیرین تبسملغتنامه دهخداشیرین تبسم . [ ت َ ب َس ْ س ُ ] (ص مرکب ) آنکه خنده ٔ وی دارای حلاوت باشد. (ناظم الاطباء). با لبخند دلفریب : شیرین تبسمی که مرا راه دل زده ست از موم مهر بر دهن انگبین زده ست .صائب تبریزی (ازآنندراج ).
نیمه تبسملغتنامه دهخدانیمه تبسم . [ م َ / م ِ ت َ ب َس ْ س ُ ] (اِمرکب ) تبسم و لبخندی به غایت ظریف ، بی آنکه لبها از هم گشوده شود و بانگی برآید : من او را با خنده ای فراخ ندیدم الا نیمه تبسم . (تاریخ بیهقی ص 51</
تبسم کدهلغتنامه دهخداتبسم کده . [ ت َ ب َس ْ س ُ ک َ دَ ] (اِ مرکب ) تبسم زار. پر از لب خنده : عشرت خلق بود موجب رسوایی شان این تبسم کده چون گل همه غماز خود است .(بهار عجم ) (از آنندراج ). رجوع به تبسم و ترکیبهای آن شود.
تبسم مینالغتنامه دهخداتبسم مینا. [ ت َ ب َس ْ س ُ م ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از ریخته شدن شراب از مینا در جام . (بهار عجم ) (آنندراج ). قلقل مینا. (مجموعه ٔ مترادفات ) : افروخت از تبسم مینا ایاغ ماتر شد ز خنده های صراحی دماغ ما.سلیم (از مجموعه ٔ مترادف
لبخندفرهنگ فارسی عمیدخندهای که فقط لبها از هم باز شود؛ خندۀ کم؛ تبسم.= لبخند زدن: (مصدر لازم) تبسم کردن.
تبسم کدهلغتنامه دهخداتبسم کده . [ ت َ ب َس ْ س ُ ک َ دَ ] (اِ مرکب ) تبسم زار. پر از لب خنده : عشرت خلق بود موجب رسوایی شان این تبسم کده چون گل همه غماز خود است .(بهار عجم ) (از آنندراج ). رجوع به تبسم و ترکیبهای آن شود.
تبسم مینالغتنامه دهخداتبسم مینا. [ ت َ ب َس ْ س ُ م ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از ریخته شدن شراب از مینا در جام . (بهار عجم ) (آنندراج ). قلقل مینا. (مجموعه ٔ مترادفات ) : افروخت از تبسم مینا ایاغ ماتر شد ز خنده های صراحی دماغ ما.سلیم (از مجموعه ٔ مترادف
تبسم پاشیلغتنامه دهخداتبسم پاشی . [ ت َ ب َس ْ س ُ ] (حامص مرکب ) تبسم افشانی . خندان بودن . شکفته بودن : ز گرد وحشت ما تیره بختان فیض میجوشدتبسم پاشی صبح است ، چین دامن شبها. میرزا بیدل (از بهار عجم ) (از آنندراج ).رجوع به تبسم و دیگر
تبسم زارلغتنامه دهخداتبسم زار. [ ت َ ب َس ْ س ُ ] (اِ مرکب ) تبسم کده . پر از تبسم . پر از لبخند : هوا ز فیض لب غنچه شد تبسم زارچمن ز عکس دل عندلیب ، عیش آباد. طالب آملی (از بهار عجم ) (از آنندراج ).رجوع به تبسم و دیگر ترکیبهای آن شود.
تبسم آمدنلغتنامه دهخداتبسم آمدن . [ ت َ ب َس ْ س ُ م َ دَ ] (مص مرکب ) لبخند عارض شدن . به حالت لبخند درافتادن : ملک را از این سخن تبسم آمده . (گلستان ).
شیرین تبسملغتنامه دهخداشیرین تبسم . [ ت َ ب َس ْ س ُ ] (ص مرکب ) آنکه خنده ٔ وی دارای حلاوت باشد. (ناظم الاطباء). با لبخند دلفریب : شیرین تبسمی که مرا راه دل زده ست از موم مهر بر دهن انگبین زده ست .صائب تبریزی (ازآنندراج ).
متبسملغتنامه دهخدامتبسم . [ م ُ ت َ ب َس ْ س ِ ] (ع ص ) به معنی آهسته خنده کننده که هیچ آوازش از دهن و بینی بیرون نیاید و تبسم کننده . (آنندراج ) (غیاث ). دندان سپیدکننده و خنده کننده و آن که خنده می کند. (ناظم الاطباء). کسی که خنده می کند و خنده کننده . (ناظم الاطباء) :</span
نیمه تبسملغتنامه دهخدانیمه تبسم . [ م َ / م ِ ت َ ب َس ْ س ُ ] (اِمرکب ) تبسم و لبخندی به غایت ظریف ، بی آنکه لبها از هم گشوده شود و بانگی برآید : من او را با خنده ای فراخ ندیدم الا نیمه تبسم . (تاریخ بیهقی ص 51</