تابیلغتنامه دهخداتابی . (اِخ ) یکی از شعرای عثمانی است از اهالی استانبول و پدرش یکی از درویشان امیر بخاری بوده در طریق علمی مشی کرده در برخی از بلاد بمنصب قضاوت منصوب شده و در ط
تابیلغتنامه دهخداتابی . (حامص ) در ترکیبات حاصل مصدر (اسم معنی ) سازد: رسن تابی ، ریسمان تابی ، زه تابی ، خوش تابی ، بدتابی ، بی تابی ، سرتابی ، زهتابی ، پرتابی ، کم تابی ، آهن
تعبیلغتنامه دهخداتعبی . [ ت َ ع َب ْ بی ] (ع مص ) آراستن و آماده کردن لشکر و سامان آن را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). و رجوع به تعبیة شود.
تعبیلغتنامه دهخداتعبی ٔ. [ ت َ ] (ع مص ) تعبئة. (منتهی الارب ). آماده و ساخته کردن سامان لشکررا. (ناظم الاطباء). و رجوع به تعبئة و تعبیة شود.
تأبیفرهنگ انتشارات معین(تَ أَ بّ) [ ع . ] 1 - (مص ل .) سرکشی کردن ، سرباز زدن . 2 - (اِمص .) سرکشی ، گردنکشی .
تأبیلغتنامه دهخداتأبی . [ ت َ ءَب ْ بی ] (ع مص ) (از «اب و») پدر گرفتن کسی را. (آنندراج ): تأبی فلان ٌ فلاناً؛ پدر گرفت فلان ، فلان را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
تأبیلغتنامه دهخداتأبی . [ ت َ ءَب ْ بی ] (ع مص ) (از «اب ی ») گردنکشی کردن . (آنندراج ). تأبی بر کسی ؛ گردن کشی کردن از وی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
تابیت تیلغتنامه دهخداتابیت تی . (اِخ )یکی از آلهه ٔ یونانی که در یونان هِس تیا (رب النوع اجاق خانواده ) می نامند. (ایران باستان ج 1 ص 587).
تابیدگیلغتنامه دهخداتابیدگی . [ دَ / دِ ] (حامص ) حالت تابیده . حاصل عمل تابیدن . رجوع به تاب و تاب داشتن شود.
تابیدهلغتنامه دهخداتابیده . [ دَ / دِ ] (ن مف ) پیچیده . (آنندراج ). تافته . || درخشیده .تابان شده . نوری تابیده . || کژشده . مورب شده : چشم او کمی تابیده است . || گرم و سوزان شده
تأبیلغتنامه دهخداتأبی . [ ت َ ءَب ْ بی ] (ع مص ) (از «اب و») پدر گرفتن کسی را. (آنندراج ): تأبی فلان ٌ فلاناً؛ پدر گرفت فلان ، فلان را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
تأبیلغتنامه دهخداتأبی . [ ت َ ءَب ْ بی ] (ع مص ) (از «اب ی ») گردنکشی کردن . (آنندراج ). تأبی بر کسی ؛ گردن کشی کردن از وی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
تابیت تیلغتنامه دهخداتابیت تی . (اِخ )یکی از آلهه ٔ یونانی که در یونان هِس تیا (رب النوع اجاق خانواده ) می نامند. (ایران باستان ج 1 ص 587).
تابیدگیلغتنامه دهخداتابیدگی . [ دَ / دِ ] (حامص ) حالت تابیده . حاصل عمل تابیدن . رجوع به تاب و تاب داشتن شود.
تابیدهلغتنامه دهخداتابیده . [ دَ / دِ ] (ن مف ) پیچیده . (آنندراج ). تافته . || درخشیده .تابان شده . نوری تابیده . || کژشده . مورب شده : چشم او کمی تابیده است . || گرم و سوزان شده