بیجادهلغتنامه دهخدابیجاده . [ دَ / دِ ] (اِ) نوعیست از جوهر. طبیعت وی گرم و خشک و معدنش کوههای مشرق و کهربا و کاه ربای است و معنی ترکیبی بیجاده بی راه است چه جاده بتازی زبان راه ف
بیجاده آبلغتنامه دهخدابیجاده آب . [ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) شراب زردرنگ . (ناظم الاطباء). شراب گلرنگ . (آنندراج ). شراب که برنگ سرخ و کهربا باشد. (هفت قلزم ).
بیجاده طبعلغتنامه دهخدابیجاده طبع. [ دَ / دِ طَ ] (ص مرکب ) کنایه ازکسی که از مردمان چیز بحیله برباید. (انجمن آرا).
بیجاده گونلغتنامه دهخدابیجاده گون . [ دَ / دِ ](ص مرکب ) برنگ بیجاده . سرخ . یاقوتی رنگ : گاه برسان یکی یاقوت گون گوهر شودگه بکردار یکی بیجاده گون مجمر شود. فرخی .می بیجاده گون خواهد
بیجاده لبلغتنامه دهخدابیجاده لب . [ دَ / دِ ل َ ] (ص مرکب ) کسی که لب وی سرخ مانند مرجان باشد. (ناظم الاطباء). سرخ لب :نه زال و نه آن ماه بیجاده لب بخفتند یک هفته در روز و شب . فردوس
اثمدادلغتنامه دهخدااثمداد. [ اِ م ِ ] (ع مص ) بر آب اندک بی ماده فرودآمدن . بر ثَمَد رَحل اقامت افکندن . ائثماد.
ثمدلغتنامه دهخداثمد. [ ث َ / ث َ م َ / ث َ م ِ ] (ع اِ)آب اندک بی ماده یا آب باقی در زمین هموار و سخت یا آبی که در سرما ظاهر شود و در گرما خشک . ج ، ثِماد.
اختراعلغتنامه دهخدااختراع . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) شکافتن . خَرق . خرع . بریدن .(تاج المصادر بیهقی ). || وابریدن کسی را از قومی یا از چیزی . || آفریدن . (مؤید الفضلاء). نو بیرون آورد
مجرداتلغتنامه دهخدامجردات . [ م ُ ج َرْ رَ ] (ع ص ، اِ) ج ِ مجرده . رجوع به مجرده و مجرد شود. || عبارت از عقول عشره و نزد بعضی ارواح و ملایک . (غیاث ) (آنندراج ). چیزهای بی ماده م
امرلغتنامه دهخداامر. [ اَ ] (ع اِ) فرمان . (منتهی الارب ) (کشاف اصطلاحات الفنون ) (مهذب الاسماء) (ترجمان علامه ترتیب عادل ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (مؤید الفضلاء). حکم . (غی