بیچهلغتنامه دهخدابیچه . [ چ َ / چ ِ ] (اِ) دیواری است که مابین دو دیوار خانه ٔ سرمایی نهند و بنهایت نرسانند و سقف سازند تا آن خانه گرم تر شود و بفارسی بیچه گویند و بعربی عَرس خو
بنچهلغتنامه دهخدابنچه . [ ب ُ چ َ / چ ِ ] (اِ) بنچاق : نه نرد و نه تخت نرد پیش مانه محضر و نه قباله و بنچه . منوچهری .و رجوع به بنجه شود. || جمعی باشند مر اصناف و رعیت را. (انجم
بنچه بندلغتنامه دهخدابنچه بند. [ ب ُ چ َ / چ ِ ب َ ] (اِ مرکب ) پیشانی بند، بزبان ماوراءالنهر. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
بنیچه بستنلغتنامه دهخدابنیچه بستن . [ ب ُ چ َ / چ ِ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) تعیین کردن جمع و بدهی هر صنف و ملکی را. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ).
بیچهلغتنامه دهخدابیچه . [ چ َ / چ ِ ] (اِ) دیواری است که مابین دو دیوار خانه ٔ سرمایی نهند و بنهایت نرسانند و سقف سازند تا آن خانه گرم تر شود و بفارسی بیچه گویند و بعربی عَرس خو
بیجهلغتنامه دهخدابیجه . [ ج َ / ج ِ ] (اِ) معشوقه کلمه ٔ فارسی است و این مصغر و مخفف بی بی است . (غیاث ). (از تاج العروس ) (یادداشت بخط مؤلف ). و هو العرس و العرس حائط بین حائط
عرسلغتنامه دهخداعرس . [ ع َ ] (ع اِ) ستونی است در میان خیمه . (منتهی الارب ). عمودی است در وسط «فسطاط». (از اقرب الموارد). || رسن . (منتهی الارب ). حبل . (اقرب الموارد). || شتر
معرسلغتنامه دهخدامعرس . [ م ُ ع َرْ رَ ] (ع اِ) فرودآمدنگاه در آخر شب . مُعرَس . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). مکانی که مسافران جهت استراحت در آخر