بینی

۱. عضو بدن انسان و حیوان که بالای دهان قرار دارد و به‌وسیلۀ آن تنفس و بوها را استشمام می‌کنند و از داخل به‌وسیلۀ پردۀ غضرونی دو قسمت می‌شود.
۲. [قدیمی، مجاز] کبر؛ غرور.
⟨ بینی کردن (زدن): (مصدر لازم) [قدیمی، مجاز] خودبینی کردن؛ کبر و غرور ورزیدن: ◻︎ هرکسی کاو از حسد بینی کُند / خویش را بی‌گوش و بی‌بینی، کُند (مولوی: ۵۲).

۱. پوز، خیشوم، دماغ، غنه
۲. مشام

nasal, nose