بیرون

۱. خارج.
۲. ظاهر چیزی.
۳. روی چیزی.
⟨ بیرون آمدن: (مصدر لازم)
۱. خارج شدن؛ به‌در آمدن.
۲. [قدیمی] ظاهر شدن.
⟨ بیرون آوردن: (مصدر متعدی)
۱. به‌در آوردن؛ چیزی را از جایی درآوردن.
۲. [قدیمی] آشکار کردن.
⟨ بیرون رفتن: (مصدر لازم) [قدیمی] خارج شدن.
⟨ بیرون کردن: (مصدر متعدی) خارج کردن؛ به‌در کردن.

۱. برون، خارج ≠ درون
۲. ظاهر ≠ باطن

a-, exterior, forth, out, outside, outwardly