معنی بیراق | واژه یاب

جست‌وجوی دقیق

بیراق . [ ب َ ] (ترکی ، اِ) بیرق . علم و لواء. || نشان . || سپاه . (ناظم الاطباء). و رجوع به بیرق شود.

بیراقدار.[ ب َ ] (نف مرکب ) بیرقدار. علمدار. (ناظم الاطباء). و رجوع به بیرقدار شود.

بوراق . (ع اِ) بوره . (ناظم الاطباء). بوراک . بوره . بُراکس . (از اشتینگاس ). رجوع به ماده ٔ قبل شود.

بیرانی . (ص نسبی ) منسوب است به بیران از قرای نسف . (از معجم البلدان ).

بیرادگی . [ ب َ ] (هندی ، اِ) مأخوذ از هندی ، درویش و قلندر. (ناظم الاطباء).

بیراد. (ص مرکب ) مرد پیر و کهنسال . (آنندراج ). پیر و سالدیده . || ضعیف و ناتوان . (ناظم الاطباء).

بیراقدار.[ ب َ ] (نف مرکب ) بیرقدار. علمدار. (ناظم الاطباء). و رجوع به بیرقدار شود.

بوراق . (ع اِ) بوره . (ناظم الاطباء). بوراک . بوره . بُراکس . (از اشتینگاس ). رجوع به ماده ٔ قبل شود.

بیرانی . (ص نسبی ) منسوب است به بیران از قرای نسف . (از معجم البلدان ).

بیرادگی . [ ب َ ] (هندی ، اِ) مأخوذ از هندی ، درویش و قلندر. (ناظم الاطباء).

بیراد. (ص مرکب ) مرد پیر و کهنسال . (آنندراج ). پیر و سالدیده . || ضعیف و ناتوان . (ناظم الاطباء).