بیدکلغتنامه دهخدابیدک . [ دَ ] (اِخ ) دهی از دهستان پشتکوه باشت و بابوئی بخش گچساران شهرستان بهبهان است و 450 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6).
بیدکلغتنامه دهخدابیدک . [ دَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان چنار که دربخش مرکزی شهرستان آباده واقع و دارای 980 تن سکنه است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7). دو فرسخ و نیم میانه ٔ جنوب و مشرق آباده است . (فارسنامه ٔ ناصری ).
بیدکلغتنامه دهخدابیدک . [ دَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان مرکزی بخش حومه ٔ شهرستان بجنورد و 354 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).
بیدکلغتنامه دهخدابیدک . [ دَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان مشهدریز میان ولایت باخرز بخش طیبات شهرستان مشهد و 146 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).
بیدکلغتنامه دهخدابیدک . [ دَ ] (اِخ ) دهی است در چهارفرسخی شمالی باشت (به فارس ). (از فارسنامه ٔ ناصری ).
بیدقلغتنامه دهخدابیدق . [ ب َ دَ ] (ع اِ) (الَ ....) حیوانی است کوچکتر از باشه که گنجشکان را صید کند. (از صبح الاعشی ج 2 ص 58). رجوع به باشه و باشق شود. از پرندگان گوشتخوار از تیره ٔ عقاب و شاهین است رنگ روی پشت جنس نر این پر
بیدقلغتنامه دهخدابیدق . [ ب َ دَ ] (معرب ، اِ) معرب و مأخوذ از پیاده ٔ فارسی . (ناظم الاطباء). معرب پیادک ، پیاده . پیاده ٔ شطرنج را گویند و آن مهره ای باشد از جمله مهره های شطرنج و معرب پیاده است . (برهان ). مهره ٔ پیاده ٔ شطرنج که چون تواند هفت خانه بی مانع پیش رود مبدل بفرزین گردد. (از یا
بیذقلغتنامه دهخدابیذق . [ ب َ ذَ ] (معرب ، اِ) در فارسی بیذه . ج ، بیاذق . بمعنی سرباز پیاده ، و عرب بدان تکلم نموده است :منعتک میراث الملوک و تاجهم و انت لدرعی بیذق فی البیاذق . فرزدق .ای آخذ سلاح الملوک و انت راجل تعدو بین یدی . (از المعرب جوالیقی ص <sp
بیدکرزلغتنامه دهخدابیدکرز. [ ک َ ] (اِخ ) دهی از دهستان ماهور و میلاتی است که در بخش خشت شهرستان کازرون واقع است و 241 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7).
بیدکلمهلغتنامه دهخدابیدکلمه . [ ک َ م ِ ] (اِخ ) دهی ازدهستان دره صیدی بخش اشترینان شهرستان بروجرد است و 213 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6).
بیدکنهلغتنامه دهخدابیدکنه . [ ] (اِخ ) دهی جزء بخش شهریار تهران است و 304 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1).
نزاعةلغتنامه دهخدانزاعة. [ ن ُ ع َ ] (ع اِ) آنچه به دست خود برکنی سپس بیفکنی . ما نزعته بیدک ثم القیته . (از المنجد).
میان جنگللغتنامه دهخدامیان جنگل . [ ج َ گ َ ] (اِخ ) نام محلی کنار راه شیراز به جهرم میان بیدک و پوزه ٔ زرچون در 115هزارگزی شیراز. (یادداشت مؤلف ).
گردنه ٔ عرفهلغتنامه دهخداگردنه ٔ عرفه . [ گ َ دَ ن َ ی ِ ؟ ] (اِخ ) نام گردنه ای است در راه شیراز به جهرم میان برج چنار و بیدک ، واقع در 103500گزی شیراز.
قجرخالصهلغتنامه دهخداقجرخالصه . [ ق َ ج َ ل ِ ص َ ] (اِخ ) دهی است جزء بخش شهریار شهرستان تهران . در 15هزارگزی جنوب باختر علیشاه عوض کنار راه عمومی رباطکریم به بیدک واقع و موقع جغرافیایی آن جلگه و معتدل است . 126 تن سکنه دارد. آب
چشمه علیلغتنامه دهخداچشمه علی . [ چ َ م َ / م ِ ع َ ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان اراضی نیزار بخش حومه ٔ شهرستان قم که در 43 هزارگزی جنوب باختر قم و یک هزارگزی راه شوسه ٔ قم به اصفهان واقع است و 215</span
بیدکرزلغتنامه دهخدابیدکرز. [ ک َ ] (اِخ ) دهی از دهستان ماهور و میلاتی است که در بخش خشت شهرستان کازرون واقع است و 241 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7).
بیدکلمهلغتنامه دهخدابیدکلمه . [ ک َ م ِ ] (اِخ ) دهی ازدهستان دره صیدی بخش اشترینان شهرستان بروجرد است و 213 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6).
بیدکنهلغتنامه دهخدابیدکنه . [ ] (اِخ ) دهی جزء بخش شهریار تهران است و 304 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1).
کوشک بیدکلغتنامه دهخداکوشک بیدک . [ دَ ] (اِخ ) دهی از دهستان قره باغ که در بخش مرکزی شهرستان شیراز واقع است و 622 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7).
