بیخیلهلغتنامه دهخدابیخیله . [ ل َ / ل ِ ] (اِ) خرفه را گویند و بعربی بقلةالحمقاء خوانند. (برهان ) (ناظم الاطباء) (از رشیدی ) (آنندراج ). بیخله . بیخله پرپهن . فرفخ . رجوع به خرفه
بیحیلهلغتنامه دهخدابیحیله . [ ل َ ] (اِ) یونانی و رومی خرفه . بقلةالحمقا. (الفاظ الادویه ). این کلمه رادر برهان بمعنی خرفه آورده ولی در فرهنگ اسدی (بکتابت 766 هَ . ق .) مینویسد: خ
بیخلهلغتنامه دهخدابیخله . [ ل َ / ل ِ ] (اِ) بمعنی بخله است . (اوبهی ) (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ). خرفه . قرفخ . رجله . بقلةالحمقاء. مویز. آب محله . تخمگان . پرپهن . (حاشیه ٔ
بخیلهلغتنامه دهخدابخیله . [ ب َ ل َ / ل ِ ](اِ) تخم خرفه . بقلةالحمقاء. (برهان قاطع) (آنندراج ). بخله . (فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به خرفه شود.
پرپهنلغتنامه دهخداپرپهن . [ پ َ پ َ / پ َ پ َ هََ ] (اِ مرکب ) رستنی باشد که آنرا خرفه گویند و بعربی فرفخ وبقَلةالحمقا خوانند بسبب آنکه پیوسته در سرراه ها و گندآبها روید و استشما
بیحیلهلغتنامه دهخدابیحیله . [ ل َ ] (اِ) یونانی و رومی خرفه . بقلةالحمقا. (الفاظ الادویه ). این کلمه رادر برهان بمعنی خرفه آورده ولی در فرهنگ اسدی (بکتابت 766 هَ . ق .) مینویسد: خ
بیخلهلغتنامه دهخدابیخله . [ ل َ / ل ِ ] (اِ) بمعنی بخله است . (اوبهی ) (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ). خرفه . قرفخ . رجله . بقلةالحمقاء. مویز. آب محله . تخمگان . پرپهن . (حاشیه ٔ
بخیلهلغتنامه دهخدابخیله . [ ب َ ل َ / ل ِ ](اِ) تخم خرفه . بقلةالحمقاء. (برهان قاطع) (آنندراج ). بخله . (فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به خرفه شود.
سادهدلفرهنگ مترادف و متضاد۱. بیشیلهپیله، خوشباور، زودباور، سادهلوح ≠ تودار، دیرباور ۲. روراست، صادق، بیتزویر