بیخردیلغتنامه دهخدابیخردی . [ خ ِ رَ ] (حامص مرکب ) سفاهت . سفه . (زمخشری ). غبینه . (منتهی الارب ). بی عقلی : دشمنی کردن با مرد چنان بیخردی است خرد دشمن او در سخن مضمر اوست . فرخ
بیخردلغتنامه دهخدابیخرد. [ خ ِ رَ ] (ص مرکب ) بی عقل . بی وقوف . (آنندراج ). سفیه . ناخردمند. نابخرد. بی ادراک . مأموه . (یادداشت بخط مؤلف ). بی عقل . بی فکر. بی اندیشه : ببردش
بیخریداریلغتنامه دهخدابیخریداری . [ خ َ ] (حامص مرکب ) بی رونقی . کسادی : بهر درم سر همت فرو نمی آیدببسته ام در دکان ز بیخریداری .سعدی .
بیخودیلغتنامه دهخدابیخودی . [ خوَ / خ ُ ] (حامص مرکب ) حالت و چگونگی بیخود. مقابل هشیاری . ناهشیاری . مدهوشی . (ناظم الاطباء). بی خبری : جواب داد که بیخودی و بیهوشی راحتی نباشد. (
بیخوردیلغتنامه دهخدابیخوردی . [ خوَرْ / خُرْ ] (حامص مرکب ) بی خوردنی . بی طعامی . بی خورشی . نخوردن : قدر به بی خوردی و خوابی در است گنج بزرگی به خرابی در است .نظامی .
ملوغةلغتنامه دهخداملوغة. [ م ُ غ َ ] (ع اِمص ) فرومایگی و بیخردی و بدزبانی . (از اقرب الموارد) (از المنجد).
سفهلغتنامه دهخداسفه . [ س َ ف َه ْ ] (ع مص )بر بیخردی انگیختن نفس خود را یا منسوب به سفاهت کردن . || هلاک و تباه گردانیدن . (آنندراج ) (منتهی الارب ). || زود برآمدن خون از زخم