بگلرلغتنامه دهخدابگلر. [ ب َ ل َ ] (اِخ )تیره ای از چرام قسمت دوم از اقسام چهار بنیچه ٔ ایل جاکی کهگیلویه ٔ فارس . (جغرافیای سیاسی کیهان ص 89).
بگلرلغتنامه دهخدابگلر. [ ب ِ / ب َ ل َ ] (ترکی ، اِ مرکب ) بیگلر. امیر و بزرگ را گویند. (آنندراج ). به ترکی امیر و بزرگ را گویند. (غیاث ). و رجوع به بیگلر شود.
بگلربکلغتنامه دهخدابگلربک . [ ب ِ / ب َ ل َ ب َ ] (ترکی ، اِ مرکب ) بیگلربیک . بمعنی خان خانان و امیر امیران . (آنندراج ) (غیاث ).
بگلربیگیلغتنامه دهخدابگلربیگی . [ ب ِ / ب َ ل َ ب َ ] (ترکی ، حامص مرکب ، اِ مرکب ) رئیس و امیر امیران . رجوع به بیک ، بیگ و بیگلر شود.
بلرزگویش اصفهانی تکیه ای: belarz طاری: belarz طامه ای: bolarz طرقی: belarz کشه ای: belarz نطنزی: balarz
بگلربکلغتنامه دهخدابگلربک . [ ب ِ / ب َ ل َ ب َ ] (ترکی ، اِ مرکب ) بیگلربیک . بمعنی خان خانان و امیر امیران . (آنندراج ) (غیاث ).
بگلربیگیلغتنامه دهخدابگلربیگی . [ ب ِ / ب َ ل َ ب َ ] (ترکی ، حامص مرکب ، اِ مرکب ) رئیس و امیر امیران . رجوع به بیک ، بیگ و بیگلر شود.
بکلرلغتنامه دهخدابکلر. [ ب ِ / ب َ ل َ ] (ترکی ، اِ) بگلر. بیگلر. لفظ ترکی است و بمعنی بزرگ و امیر است چه بیک یا بک بمعنی بزرگ است و «لر» مخفف «لار» است که ضمیر جمع غایب باشد. (
بیگلربیگلغتنامه دهخدابیگلربیگ . [ ب َ / ب ِ ل َ ب َ / ب ِ ] (ترکی ، ص مرکب ) بگلربک . بیکلربک . بیک ِ بیکها.امیر امیران . امیرالامراء. (غیاث ). سپهسالار. (غیاث ) (آنندراج ). || بزرگ
سارو اصلانلغتنامه دهخداسارو اصلان . [ اَ ] (اِخ ) لقبی است که شاه عباس بزرگ به امیر گونه خان بگلربیگی ایروان داده است . وی از ایل آغچه قوینلوی قاجار است . پدرش گلابی بیگ در سلک قورجیا