بائنلغتنامه دهخدابائن . [ ءِ ] (اِخ ) دهی از دهستان حومه ٔ بخش مرکزی شهرستان لار 3هزارگزی جنوب باختر لار. کنار راه فرعی لار به خنج ، دامنه . گرمسیر و مالاریائی . سکنه ٔ آن 294 ت
بائنلغتنامه دهخدابائن . [ ءِ ](ع ص ) جداشونده . (از منتهی الارب ). جدا : پور سلطان گر بر او خائن شودآن سرش از تن بدان بائن شود. (مثنوی ).|| طلاق بائن ؛ مقابل طلاق رجعی . تطلیقة