بکراییلغتنامه دهخدابکرایی . [ ب َ ] (اِ) بکراهی . بکرهی . نام میوه ایست میان نارنج و لیمو لیکن از نارنج کوچکتر و از لیمو بزرگتر میباشد و شیرین هم هست و آن در ولایت ایگ و شبانکاره
بیراییلغتنامه دهخدابیرایی . (حامص مرکب ) سست رایی . ضیلولت . (نصاب الصبیان ). ناصوابی رای : وگر بگذری زین و جنگت هواست سرت پر ز بیرایی و کیمیاست . فردوسی .از سر بیخودی و بیرایی در
بکرائیگویش اصفهانی تکیه ای: ---------- طاری: ----------- طامه ای: ---------- طرقی: ----------- کشه ای: ----------- نطنزی: ----------
بکرویلغتنامه دهخدابکروی . [ ب َ رَ ] (اِ) بمعنی بکرایی است که آن میوه ای باشد شیرین میان نارنج و لیمو. (برهان ) (ناظم الاطباء) (از جهانگیری ) (از آنندراج ) (از مؤید الفضلاء). رج
بکرهیلغتنامه دهخدابکرهی .[ ب َ رَ ] (اِ) بکراهی . بکروی . بکرایی : بخانه درون بود با بکرهی نهاده برش نار و سیب و بهی . فردوسی (از رشیدی ) (از انجمن آرا) ( از جهانگیری ).رجوع به ب
خائیزواژهنامه آزادبه معنای سر سبز و متضاد پائیز ، از توابع اهرم استان بوشهر منطقه ای خوش آب و هوا در ضلع جنوب شرقی شهرستان تنگستان از استان بوشهر با اقلیمی متفاوت از هوای استان ب
میوهفرهنگ فارسی طیفیمقوله: حرکت َر، ثمر، بار، سردرختی، گیاه میوۀ کال، نارس، چغاله، نرسیده، سبزدانه، بی‌دانه، گوجه‌سبز، چغاله‌بادام کنسرو میوه توت، شاه‌توت هلو، شلیل، به، آلو، آلوزر