بچه گانهلغتنامه دهخدابچه گانه . [ ب َ چ َ / چ ِ / ب َچ ْ چ َ / چ ِ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ، ق مرکب ) که بچه را بکار آید. آنچه بچه بدان بازی کند. درخور بچه . بچگانه . || کار احمقانه . آ
بچگانهفرهنگ مترادف و متضاد۱. مربوط بهکودکان ۲. مناسب کودکان، درخور اطفال، نسنجیده، نپخته، ناپخته، نامعقول، غیرعقلایی
بچگانهلغتنامه دهخدابچگانه . [ ب َ چ َ / چ ِ / ب َچ ْ چ َ / چ ِ ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ، ق مرکب ) کودکانه . منسوب و متعلق به بچه . (ناظم الاطباء). که طفل را بکار آید. که مناسب طفل خرد
بچگانهفرهنگ فارسی طیفیمقوله: زمان بچگانه، کودکانه، دخترانه، پسرانه نازدار صغیر، جوان تازه/نو ظریف، خُرد، کوچک
